Τεχνικές για να μεγαλώσουμε και να μικρύνουμε τον εσωτερικό χώρο του σπιτιού.

Ο χώρος είναι κάτι το διάχυτο, μια οντότητα που χρειάζεται να οριστεί. Η έννοια του χώρου λαμβάνει χώρα κατά την διάρκεια της κατασκευής του κτιρίου, τόσο ο εσωτερικός όσο και ο εξωτερικός. Ο χώρος περιορίζεται μέσω των τοίχων, των δαπέδων, της οροφής, μέσω των επίπλων και των συσκευών. Οι οντότητες αυτές πρέπει να μελετηθούν ξεχωριστά μέσα στον χώρο κάθε φορά, να γίνει αντιληπτό που τελειώνει ο ένας και που αρχίζει ο άλλος. Τα τμήματα και οι περιορισμοί του χώρου αποτελούν το θεμέλιο του αρχιτεκτονικού σχεδιασμού.

Στην εσωτερική διακόσμηση η κατανομή του χώρου είναι συχνά άνιση, όχι μόνο για αισθητικούς λόγους αλλά και για θέμα εργονομίας. Δυο είναι οι βασικές απαιτήσεις κατά τον σχεδιασμό του χώρου, να προσφέρει την αίσθηση της ασφάλειας και της θαλπωρής ενώ ταυτόχρονα να γίνει ένας χώρος χαλάρωσης και ψυχαγωγίας. Αφενός στους μεγάλους χώρους οι δυνατότητες για μια επιτυχημένη διακόσμηση είναι περισσότερες. Ο πλούσιος φωτισμός και η ευκολία στην επιλογή επίπλων θεωρείται από μόνο του πολυτέλεια.

Ο ενδιάμεσος πάγκος της κουζίνας ως μέσο γεμίσματος του χώρου (πηγή: flickr, Nicholas Wang)

Στους μεγάλους εσωτερικούς χώρους μπορεί κάποιες φορές να καταστεί ανάγκη να φαίνεται μικρότερος από ότι είναι. Αυτό διορθώνεται εύκολα με συγκεκριμένες τεχνικές όπως είναι ο σχεδιασμός διαχωριστικών και εγκαταστάσεων ενδιάμεσα του χώρου. Κλασσικό παράδειγμα στην τεχνική αυτή είναι οι πάγκοι (νησίδες) στην μέση της κουζίνας. Με αυτό τον τρόπο μικραίνει ο χώρος, αυξάνει την εργονομία αφού πάνω σε αυτό τρώμε, μαγειρεύουμε, πίνουμε τον καφέ μας, ενώ παράλληλα χρησιμεύει και σαν αποθηκευτικός χώρος. Άλλες τεχνικές για να μικρύνουμε τον χώρο είναι η επιλογή έντονων χρωμάτων, τα μεγάλης κλίμακας έργα τέχνης και η τοποθέτηση σύνθετων επίπλων.

Η τοποθέτηση καθρέπτη στο εσωτερικό είναι ο πιο γνωστός τρόπος για να αυξήσουμε τον χώρο (πηγή: flickr, charlotte holmes)

Ωστόσο, οι μικροί χώροι μπορούν εύκολα να δημιουργήσουν ένα ζεστό περιβάλλον με έντονο το προσωπικό σήμα του ιδιοκτήτη. Σε περιπτώσεις όμως που θέλουμε να ανοίξουμε λίγο τον χώρο, να φαίνεται πιο μεγάλος, υπάρχουν λύσεις. Στην ουσία ακολουθούμε την αντίστροφη διαδικασία των όσων είπαμε πιο πάνω. Ο μικρός χώρος μπορεί να επεκταθεί με την χρήση φωτεινών χρωμάτων στους τοίχους και με ουδέτερα καλύμματα δαπέδου. Με την προσθήκη καθρεπτών και την σωστή τοποθέτηση τους, με βάση το φυσικό φώς που προσπίπτει σε αυτούς. Με την επιλογή μικρής κλίμακας επίπλων, που να μην καλύπτουν τον χώρο και να τον αφήνουν να αναπνέει. Μια επιπλέον έξυπνη τεχνική, είναι η δημιουργία λεπτών ανάγλυφων επιφανειών στους τοίχους ή η επιλογή μικρών μοτίβων στις ταπετσαρίες.

Στον αρχικό σχεδιασμό του σπιτιού, τα μεγέθη των χώρων δεν πρέπει να διαφέρουν πολύ μεταξύ τους. Η έντονη διαφοροποίηση αυξάνει περισσότερο τις κλίμακες. Μπορεί ένα μεγάλο καθιστικό να είναι ευχάριστο περιβάλλον, αλλά η εναλλαγή του χρήστη σε έναν μικρότερο χώρο (π.χ. υπνοδωμάτιο) να δημιουργεί την αίσθηση της κλειστοφοβίας.