Το ασφαλές δωμάτιο (Safe Room), γνωστό και ως δωμάτιο πανικού (Panic Room).
Το δωμάτιο πανικού είναι ένα οχυρωμένο δωμάτιο που είναι εγκατεστημένο στο σπίτι ή στην επιχείρηση, με σκοπό να παρέχει ένα ασφαλές κρησφύγετο για τους χρήστες σε περίπτωση ανάγκης. Το δωμάτιο πανικού είναι το μόνο δωμάτιο μέσα στο σπίτι που δεν χρειάζεται διακόσμηση.
Γιατί κάποιος να φτιάξει ένα ασφαλές δωμάτιο;
Σήμερα, ο επικρατέστερος λόγος αυτών των δωματίων, είναι η διαφυγή του ιδιοκτήτη από επίδοξους διαρρήκτες για να κερδίσει χρόνο και να ειδοποιήσει τις αρχές. Επίσης, για την αποφυγή πιθανής απαγωγής. Το φαινόμενο αυτό είναι όξινο σε χώρες όπως το Μεξικό. Εκεί οι απαγωγές είναι αρκετά συχνές και γι αυτό οι άνθρωποι προσπαθούν να θωρακίσουν την ασφάλεια τους με δωμάτια πανικού.
Ένας πολύ σημαντικός λόγος είναι και αυτός των φυσικών φαινομένων. Οι ανεμοστρόβιλοι για παράδειγμα, σπέρνουν την καταστροφή σε ολόκληρες πόλεις στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Τα σπίτια δεν είναι από οπλισμένο σκυρόδεμα και έτσι οι ιδιοκτήτες αναγκάζονται και χτίζουν δωμάτια πανικού είτε μέσα στο σπίτι, είτε υπόγεια του σπιτιού για να προστατευτούν.
Υπάρχουν βέβαια και πιο ακραίοι λόγοι όπως η προστασία από ραδιενεργά νέφη, τα λεγόμενα και ως καταφύγια νέφους, τα οποία ήταν πιο συχνά κατά την διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου. Επίσης, πιο σπάνια βέβαια, το ασφαλές δωμάτιο μπορεί να φτιαχτεί για την απομόνωση ατόμων σε περίπτωση σοβαρής επιδημίας νόσου ή ακόμα και από φόβο έκθεσης μιας παράνομης σχέσης.
Ιστορική αναδρομή
Αρχικά μπορούμε να πούμε ότι τα μυστικά δωμάτια ξεκίνησαν από τον μεσαίωνα. Στα κάστρα εντοπίζονται μυστικά δωμάτια πανικού που βρίσκονταν στο βαθύτερο σημείο του κάστρου, το οποίο είχε σχεδιάσει ο φεουδάρχης για να μπορεί να κρυφτεί κατά την διάρκεια της πολιορκίας.
Στις ΗΠΑ ασφαλή μυστικά δωμάτια χρησιμοποιούσαν στον υπόγειο σιδηρόδρομο κατά την διάρκεια του 1800, για την διαφυγή των σκλάβων. Στην δεκαετία του 1920, κρυφά δωμάτια χρησιμοποιήθηκαν για την αποθήκευση οινοπνευματώδη ποτών κατά την περίοδο της ποτοαπαγόρευσης. Ενώ στην δεκαετία του 1950 ήταν η απάντηση στον φόβο των πυρηνικών επιθέσεων.
Τα δωμάτια πανικού σήμερα
Παρόλο που η ιστορία των ασφαλή δωματίων είναι μακράν, το ευρύ κοινό τα γνώρισε μέσα από την κινηματογραφική επιτυχία Δωμάτιο Πανικού το 2002 (David Fincher, Columbia Pictures) που πρωταγωνιστούσε η Jodie Foster. Στην ταινία διαδραματίζεται ακριβώς ένα πιθανό σενάριο διάρρηξης και η προστασία που προσέφερε το ασφαλές δωμάτιο στην ηρωίδα και το παιδί της. Ήταν τόσο μεγάλη η επιρροή της ταινίας στο κοινό που ακόμη και σήμερα εσφαλμένα ονομάζουμε το ασφαλές δωμάτιο με την ονομασία δωμάτιο πανικού. Βέβαια οι κατασκευαστές αυτών των δωματίων συνεχίζουν σωστά να τα ονομάζουν ασφαλή δωμάτια.
Το ασφαλές δωμάτιο στην σύγχρονη εποχή θεωρείται δείγμα πλούτου και ευημερίας, σε πλούσιες περιοχές των ΗΠΑ όπως το Bel Air και το Μανχάταν πιστεύεται ότι υπάρχουν χιλιάδες τέτοια δωμάτια. Ωστόσο είναι δύσκολο να εκτιμηθεί ο αριθμός επειδή φυσικά οι ιδιοκτήτες τέτοιων δωματίων δεν προτίθενται να το κάνουν γνωστό. Ακόμα και τα μεσιτικά γραφεία αποκρύπτουν την θέση ή και την ύπαρξη τέτοιων δωματίων στους υποψήφιους αγοραστές των ακινήτων έως ότου οριστικοποιηθεί η αγορά τους.
Κόστος
Το κόστος των ασφαλή δωματίων ποικίλει, από λίγες χιλιάδες έως εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ. Το κόστος δικαιολογείται, αν σκεφτούμε ότι σε ένα ασφαλές δωμάτιο υπάρχουν θωρακισμένες πόρτες ασφαλείας, τοίχους από χάλυβα μεγάλου πάχους, εγκαταστάσεις βίντεο, ήχου και τηλεπικοινωνίας, ηλεκτρονικούς υπολογιστές, συστήματα καθαρισμού του αέρα, αλεξίσφαιρα Kevlar®, και προστασία από βακτήρια και χημικά.